تکنیک های تعادل سلولی بسته به نوع سلول های مورد استفاده، مانند باتری های لیتیوم یونی، می تواند متفاوت باشد. در اینجا یک توضیح کلی از نحوه عملکرد تعادل سلولی در باتری های لیتیوم یون آورده شده است:
- تعادل سلولی غیرفعال: تعادل سلولی غیرفعال یک روش متداول است که در باتری های لیتیوم یون استفاده می شود. برای دستیابی به تعادل به تفاوت های ولتاژ طبیعی بین سلول ها متکی است. هنگام شارژ، سلول های با ولتاژ بالاتر ابتدا به حالت شارژ کامل خود می رسند. تعادل غیرفعال از شبکه های مقاومت یا مدارهای بای پس برای منحرف کردن جریان اضافی در اطراف سلول های کاملاً شارژ شده استفاده می کند. این به سلول‌هایی با ولتاژ پایین‌تر اجازه می‌دهد تا شارژ را ادامه دهند تا به همان سطح ولتاژ سلول‌های کاملاً شارژ شده برسند. تعادل غیرفعال نسبتا ساده و مقرون به صرفه است، اما ممکن است عدم تعادل قابل توجه را به طور موثر برطرف نکند.
- متعادل سازی سلول فعال: متعادل سازی سلول فعال تکنیک پیشرفته تری است که به طور فعال انرژی را بین سلول ها برای رسیدن به تعادل انتقال می دهد. این شامل استفاده از مدارهای متعادل کننده فعال است که معمولاً در سیستم مدیریت باتری (BMS) یکپارچه می شوند. بالانس فعال ولتاژ و وضعیت بار (SoC) هر سلول را نظارت می کند و هنگامی که عدم تعادل تشخیص داده می شود، انرژی را از سلول هایی با ولتاژ یا SoC بالاتر به سلول هایی با ولتاژ یا SoC کمتر منتقل می کند. این امر از طریق استفاده از دستگاه های سوئیچینگ مانند ماسفت ها برای ایجاد مسیرهایی برای انتقال انرژی به دست می آید. متعادل سازی فعال امکان تعادل دقیق تر و کارآمدتر را فراهم می کند و در نتیجه عملکرد کلی سلول و طول عمر بهتری دارد.
اجرای خاص تعادل سلولی در باتری‌های لیتیوم یونی بسته به طراحی، کاربرد و الزامات می‌تواند متفاوت باشد. سیستم مدیریت باتری (BMS) نقش مهمی در نظارت بر پارامترهای سلولی، تعیین عدم تعادل و کنترل فرآیند تعادل ایفا می کند. BMS تضمین می کند که سلول ها در محدوده عملکرد ایمن نگهداری می شوند و عملکرد کلی باتری بهینه می شود.